دانشمندان به طور گسترده موافق هستند که سیاره ای باستانی احتمالاً میلیاردها سال پیش در حال شکل گیری به زمین برخورد کرده و زباله هایی را به ماه پرتاب کرده است که آسمان شب امروز ما را تزئین می کند.
این نظریه که فرضیه ضربه غول نامیده می شود، بسیاری از ویژگی های اساسی ماه و زمین را توضیح می دهد.
اما یک راز آشکار در مرکز این فرضیه باقی مانده است: چه اتفاقی برای تیا افتاده است؟ شواهد مستقیم وجود آن مبهم باقی مانده است. هیچ قطعه باقی مانده از این سیاره در منظومه شمسی یافت نشده است. و بسیاری از دانشمندان تصور می‌کردند که هر زباله‌ای که Theia در زمین باقی گذاشته است در دیگ آتشین درون سیاره ما مخلوط شده است.
با این حال، یک نظریه جدید نشان می دهد که بقایای سیاره باستانی تا حدی دست نخورده باقی می مانند و زیر پای ما مدفون هستند.
طبق مطالعه‌ای که روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، صفحات مذاب Theia می‌توانستند پس از برخورد قبل از انجماد، خود را در داخل گوشته زمین قرار دهند و بخش‌هایی از مواد سیاره باستانی را در بالای هسته زمین در حدود 1800 مایل (حدود 2900 کیلومتر) زیر سطح باقی بگذارند.
یک ایده جدید جسورانه
اگر این تئوری درست باشد، نه تنها جزئیات بیشتری برای تکمیل فرضیه برخورد غول‌پیکر ارائه می‌کند، بلکه به یک سوال طولانی برای ژئوفیزیکدانان نیز پاسخ می‌دهد.
این حباب‌ها هزاران کیلومتر پهنا دارند و احتمالاً در مقایسه با گوشته اطراف، چگالی بیشتری با آهن دارند و در اندازه‌گیری امواج لرزه‌ای، برجسته‌تر می‌شوند. اما منشا حباب ها – که هر کدام از ماه بزرگتر هستند – برای دانشمندان یک راز باقی مانده است.
اما برای دکتر کیان یوان، ژئوفیزیکدان و همکار فوق دکترا در مؤسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده اصلی مطالعه جدید، درک او از LLVP ها برای همیشه تغییر کرد زمانی که در سمیناری در دانشگاه ایالتی آریزونا در سال 2019 شرکت کرد، دانشگاه ایالتی او که این غول را تشریح کرد. -فرضیه تاثیر
در آن زمان بود که او جزئیات جدیدی در مورد Theia، پرتابه مرموزی که احتمالاً میلیاردها سال پیش به زمین اصابت کرد، آموخت.
و به عنوان یک ژئوفیزیکدان آموزش دیده، از آن حباب های مرموز پنهان شده در گوشته زمین می دانست.
او گفت که یوان یک لحظه یورکا داشت.
بلافاصله، او شروع به بررسی مطالعات علمی کرد و جستجو کرد که آیا شخص دیگری پیشنهاد کرده است که LLVP ها ممکن است قطعاتی از Theia باشند. اما هیچ کس نداشت.
یوان گفت در ابتدا فقط به مشاورش درباره نظریه خود گفت.
یوان گفت: «از روی آوردن به دیگران می ترسیدم زیرا می ترسیدم دیگران فکر کنند من خیلی دیوانه هستم.
تحقیق میان رشته ای
یوان برای اولین بار ایده خود را در مقاله ای که در سال 2021 ارسال کرد پیشنهاد کرد. این ایده سه بار رد شد. بازبینان همتا گفتند که فاقد مدل سازی کافی از تاثیر غول پیکر است.
سپس با دانشمندانی برخورد کرد که دقیقاً همان نوع تحقیقاتی را که یوان نیاز داشت انجام دادند.
کار آنها که اندازه مشخصی را به Theia و سرعت برخورد در مدل‌سازی اختصاص می‌داد، نشان می‌دهد که برخورد سیاره باستانی احتمالاً به طور کامل گوشته زمین را ذوب نکرده است و به بقایای Theia اجازه می‌دهد به جای ترکیب شدن با یکدیگر در درون زمین، خنک شوند و ساختارهای جامد تشکیل دهند. خورشت.
دکتر استیو دش، یکی از نویسندگان مطالعه و استاد اخترفیزیک در دانشکده زمین و اکتشافات فضایی ایالت آریزونا، گفت: “جبه زمین سنگی است، اما مانند سنگ جامد نیست.” این ماگمای پرفشار است که به نوعی گوه است و ویسکوزیته کره بادام زمینی دارد و اساساً روی یک اجاق گاز بسیار داغ قرار دارد.
دش گفت، در آن محیط، اگر ماده ای که LLVP ها را تشکیل می دهد خیلی متراکم بود، نمی توانست در ساختارهای ناهمواری که در آنها ظاهر می شود انباشته شود. و اگر چگالی آن به اندازه کافی کم بود، به سادگی با گوشته در حال جوش مخلوط می شد.
سوال این بود: چگالی مواد به جا مانده از تیا چقدر خواهد بود؟ و آیا می تواند با تراکم LLVP ها مطابقت داشته باشد؟
(دش مقاله خود را در سال 2019 نوشته بود که به دنبال توصیف تراکم موادی بود که تیا پشت سر گذاشته بود.)
یوان گفت که محققان به دنبال مدل سازی با وضوح بالاتر با وضوح 100 تا 1000 برابر بیشتر از تلاش های قبلی خود بودند. و با این حال، محاسبات به ترتیب: اگر Theia اندازه و قوام خاصی داشت و با سرعت خاصی به زمین برخورد می‌کرد، مدل‌ها نشان می‌دادند که در واقع می‌توانست تکه‌های عظیمی از روده‌های خود را در گوشته زمین به جای بگذارد و همچنین زباله‌ها را تولید کند. که می تواند ماه ما را ایجاد کند.
یوان گفت: “این خیلی خیلی خیلی هیجان انگیز بود.” “این (مدلینگ) قبلا انجام نشده بود.”
ساختن یک نظریه
مطالعه یوان که این هفته منتشر شد شامل نویسندگانی از رشته‌های مختلف در طیف وسیعی از موسسات از جمله ایالت آریزونا، کلتک، رصدخانه نجوم شانگهای و مرکز تحقیقات ایمز ناسا است.
هنگامی که از او پرسیده شد که آیا او انتظار دارد با مخالفت یا بحث بر سر چنین مفهوم بدیعی روبرو شود – اینکه صفحاتی از مواد از یک سیاره فرازمینی باستانی در اعماق زمین پنهان شده است – یوان پاسخ داد: “من همچنین می خواهم تاکید کنم که این یک ایده است. این یک فرضیه است
وی افزود: هیچ راهی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. “من از افراد دیگر برای انجام این (تحقیق) استقبال می کنم.”
دش اضافه کرد که از نظر او، «این کار قانع‌کننده است. این یک مورد بسیار قوی ایجاد می کند.» حتی به نظر می رسد “در گذشته به نوعی بدیهی است.”
دکتر ست جاکوبسون، استادیار علوم سیاره‌ای در دانشگاه ایالتی میشیگان، اذعان داشت که این نظریه ممکن است به زودی به پذیرش گسترده‌ای نرسد.
جاکوبسون که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: “این (LLVPs) – آنها خودشان حوزه تحقیقات بسیار فعالی هستند. و ابزار مورد استفاده برای مطالعه آنها به طور مداوم در حال تکامل است.
او افزود، این ایده که Theia LLVP ها را ایجاد کرده است، بدون شک یک فرضیه هیجان انگیز و چشم نواز است، اما این تنها فرضیه موجود نیست.
برای مثال، یک نظریه دیگر بیان می کند که LLVP ها در واقع انبوهی از پوسته اقیانوسی هستند که طی میلیاردها سال به اعماق گوشته فرو رفته اند.
جیکوبسون افزود: “من شک دارم که طرفداران سایر فرضیه ها (در مورد شکل گیری LLVP) آنها را صرفاً به دلیل ظاهر شدن این فرضیه کنار بگذارند.” “من فکر می کنم ما برای مدتی طولانی درباره این موضوع بحث خواهیم کرد.”
