موتور جت (Jet engine) یک نوع موتور احتراق داخلی است که از اصول اساسی مکانیک سیالات برای ایجاد نیروی پیشروی استفاده می‌کند. این موتورها عمدتاً در هواپیماها برای تأمین نیروی پیشروی برای حرکت و سرعت استفاده می‌شوند. موتور جت به دلیل بهره‌وری بالا، سرعت بالا، و کم‌تر از سایر انواع موتورها نیاز به اکسیژن هوا دارد، به عنوان یکی از پیشرانهای اصلی در حوزه صنعت هوانوردی به شمار می‌آید.
موتور جت از چندین مرحله و قسمت تشکیل شده است که هرکدام وظایف خاصی را انجام می‌دهند. در اینجا یک توضیح کلی از چگونگی کار موتور جت آورده شده است:
جریان هوا و ورود به موتور
از طریق ورودی‌های هوا به موتور وارد می‌شود. (Air Intake) این هوا سپس به یک مرحله اولیه یا فشرده‌ساز (Compressor) هدایت می‌شود.
فشرده‌ساز (Compressor)
در این مرحله، هوا به وسیله‌ی پره‌های فشرده‌ساز فشرده می‌شود. این افزایش فشار و دما باعث افزایش چگالی هوا می‌شود.
ترکیب و احتراق
هوا فشرده ه‌شده به اتاق احتراق (Combustion Chamber) در اینجا، سوخت (معمولاً گازوئیل یا نفت جت) به هوا اضافه می‌شود و ترکیب مواد اجتناباً اشتعال می‌گیرد. این احتراق باعث افزایش دما و فشار هوا می‌شود.
گسترش گازها
گازهای حاصل از احتراق به سمت عقب حرکت می‌کنند و از اتاق احتراق خارج می‌شوند. این گازها دارای انرژی حرکتی بالا هستند.
پیشرانه (Turbine)
گازهای حاصل از احتراق از طریق پره‌های پیشرانه حرکت می‌کنند. این حرکت باعث چرخش پیشرانه می‌شود.
گردش پیشرانه و تولید نیرو
چرخش پیشرانه باعث چرخش شفت متصل به فشرده‌ساز می‌شود. این چرخش نیرو را به فشرده‌ساز منتقل می‌کند و فرآیند را تکرار می‌کند. همچنین، نیروی حاصل از گازهای سوخته به صورت جلو حرکت کرده و به پیشرانه‌های جلوی موتور (Propulsion هدایت می‌شود.
خروجی نیرو
گازهای خروجی به صورت سرعتی بالا از پیشرانه‌ها خارج می‌شوند. این سرعت بالا باعث ایجاد نیروی پیشروی بر روی هواپیما می‌شود، و در نتیجه، هواپیما حرکت می‌کند.
موتورهای جت به دلیل ساختار ساده، قدرت بالا، و عملکرد بهره‌وری، در حمل و نقل هوایی به عنوان پیشرانه اصلی استفاده می‌شوند.
